Yanıyorum su verin beyler

Selam ben arzu 24 yaşındayım. Bugün biraz dünden kalmayım. Dünden kalmayım derken yanlış anlamayın dün gece çok hastaydım. Daha doğrusu kaza yaptım arabam patladı. Beni kurtarmasalardı bugün burada bunları anlatıyor olmazdım. Beni kurtaran doktorun evindeyim hala doktor evi yakın diye beni evine götürdü. Adam çok çalışıyordu belliydi bir mahalle doktoruydu. Telefonları hiç durmuyordu kızları da ona yardım ediyorlardı. Adam bir telefon geldi çıktı gitti giderken kızlarına da gerekli ilaçları gerekli yerlere götürmelerini istediler. Babaları çıktıktan sonra kızlar benim hakkımda dedikodular edip duruyorlardı. Duyuyordum onları. Pahalı bir arabayla kaza yaptığım için kızlar beni zengin sanıyorlardı. 3 tane kız vardı en büyükleri hemşireydi. Küçük kızlar biraz para avcısı gibiydi. Babalarının neden hep bedavaya hastalara bakıp durduğunu söylüyorlardı. Kızlar babaları kimseden para almadığı için durumlarının kötü olduğunu söyleyip duruyorlardı. Hastayken sayıklıyormuşum. Arabam arabam nerede deyip duruyormuşum. Kazanın şokunu hala atlatamamıştım. Kendime geldikten sonra hemşireyle konuşmaya başladım kaza yaptığımı söyledi ama hiçbir şey hatırlamıyordum. Bacağımı kaldıramıyordum. Bacağımı kırmışım. Beni arabadan çıkardıktan sonra araba patlamış ucuz kurtulmuşum. Ama arabada ki değerli eşyalarım vardı. Bir emanet vardı içerisinde birisine vermem gereken bir parça o da arabayla yanmış. Hemen gidip o parçayı götürmem lazımdı en azından yenisini alıp vermeliydim. Ayağa kalkmak için çabalıyordum ama doktor beni durduruyordu. En son hatırladığım bana bir sakinleştirici yaptığıydı. Hayal olarak konuşmalarını hatırlıyordum. Doktor beni sakinleştirdikten sonra başka bir hastaya bakmak için evden çıktı. Küçük kızlar gelmişti. Ne oldu hala ayılamadı mı hasta dediler. Hemşire ayıldı ama babam geri bayılttı onu dedi. Kızlar kızmış gibilerdi. Doktor çıkmadan önce hemşire kızıyla konuşuyordu. Bu meslek çok zor annenizde yokken pek çekilmiyor ama insanlara yardım etmek beni mutlu etmeye yetiyor. Sen bu mesleği yapmak zorunda değilsin diyordu. Hemşire kızı ben bu mesleği sizi örnek alarak yaptım. Dedi ve pişman olmadığını belirtti. Benim kim olduğumu öğrenselerdi daha iyi olurdu diyorlardı. Kızlar mutfakta yemek yapıyordu. Hemşire içeri gitti. Kızlar benim dedikodumu yapmaktan mutfakta yemeğin dibini yakmışlar. Çok zengin artist birine benziyor diyorlardı. Hemşire ise çok yüzsüz olduğu hala kendine geldiğinde bize laf söylüyordu dedi. Benim yanıma geldiğini hissettim. Cüzdanımı karıştırdı kim olduğumu öğrenmeye çalıştı. Telefonum çaldı telefonumu açıp karşıdakiyle konuşmaya başladı. Arayan kişi arkadaşım olduğunu söylemiş nerede olduğumu falan sormuş. Neden sizin evinizde kaldığımı sormuş hemen hastaneye götürün demiş. Benim kim olduğumu bilmedikleri için hemşireye onun kim olduğunu bilmiyorsunuz. O çok zengin ve tanınmış bir mimar emrinde binlerce adam çalışır demiş. Ben sekreterine söylerim deyip kapatmış. Kendime gelip konuşmaya başlamıştım. Neredeyim ben siz kimsiniz dedim. Beni neden bayılttınız dedim. Ben bir iş adamıyım benim çok işim var gitmem gerekiyor. Arabada yanan parça benim için hayati önem taşıyordu. Buradan gitmem gerekiyor deyip ayağa kalkmaya çalışıyordum. Ama ayağımdaki çizik çok kötüydü kalkamıyordum. Telefondan arayanı söyledi. Hemen arkadaşımı aradım neden beni aradığını sordum. Bu kazanın duyulmaması gerekiyordu. Arkadaşıma bu haberin duyulmaması gerektiğini söyledim. Bu yüzden yanan parçayı bulmam gerekiyordu. Bu arada kimseye bir şey dememesi gerektiğini söyledim. Ne zaman geri geleceğimi sordu yarın orda olmam gerekiyordu. Telefonu kapattım. Hemşireye kim olduğumu öğrendiğini sordum. Evet dedi jandarmaya haber verdik adını söylememiz gerekiyordu dedim.